Diamenty tak małe, że niewidoczne dla ludzkiego oka (bo ich wielkość mierzona jest w nanometrach) i na dodatek będące odpadem powstałym podczas procesów wydobywczych, mogą okazać się niezrównanym materiałem wspomagającym odtwarzanie kości oraz zapewniającym trwałość implantów stomatologicznych.
Implantolodzy twierdzą, że obecnie prawie wszystkie wszczepy stomatologiczne się przyjmują. Jednak może się zdarzyć, że wszczepione implanty będą narażone na wypadnięcie z powodu pogarszającego się stanu kości. Aby ocalić wszczep, trzeba podjąć kosztowne, czasochłonne i niejednokrotnie przykre dla pacjenta leczenie odtwórcze kości. Najczęściej polega ono na wstawieniu do szczęk pacjenta kawałka sztucznej kości albo też specjalnej gąbki przyspieszającej odkładanie się białek i materiału budulcowego. Oba rozwiązania są skuteczne, lecz każdy wiąże się z inwazyjnością, tzn. dentysta musi tkanki dziąsła oczyścić i przy pomocy skalpela zainstalować namiastki kości naturalnej w uszkodzeniu. Nanodiamenty działają jak platforma, dzięki której do miejsc wymagających odtwarzania łatwiej przedostają się białka wspomagające morfogenezę kości, czyli jej tworzenie. Na dodatek nanodiamenty mogą być podawane w sposób nieinwazyjny: albo poprzez iniekcję, albo też podczas płukania jamy ustnej.
Diamentowe drobiny, o których mowa powyżej, mają kształt piłek futbolowych, zaledwie kilka nanometrów średnicy i zdolność do wspomagania procesów regeneracyjnych. Przydają się nie tylko w stomatologii, ale także w protetyce i ortopedii.
Niegdysiejsze elegantki zapewne mocno by się zdziwiły, dowiedziawszy się, że najcenniejsze kamienie szlachetne na początku XXI wieku nie są traktowane jak bezcenne klejnoty, ale jak środek ułatwiający osiągnięcie celu - w tym konkretnym przypadku: regenerację kości.
Źródło: medical news today
Fot. sxc
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Podziel się tym, co wiesz na temat zdrowia, napisz, o czym chcesz przeczytać.